به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

جایگزینی سلول های بیمار با پیوند سلول های جوان

تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۳۹۰۹۸

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، به نقل از وبگاه مجله Nature Biotechnology، از نتایج این یافته ها برای توسعه درمان موثر بیماری هایی همچون مولتیپل اسکلروزیس، ALS، بیماری آلزایمر، اوتیسم و اسکیزوفرنی استفاده خواهد شد.   به گفته این گروه از پژوهشگران، سلول های گلیال یک اصطلاح کلی برای سلول هایی هستند که یک سیستم پشتیبانی برای سلول های عصبی (نرون ها) محسوب می شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سلول های پیش ساز از نسل سلول های بنیادی هستند که می توانند به انواع سلول های خاص تمایز یابند و در مورد سلول های گلیال، سلول های پیش ساز گلیال انسانی (hGPCs) به زیرگروه هایی از جمله آستروسیت ها و الیگودندروسیت ها که برای عملکردهای خاص تخصص دارند، تمایز می یابند.   آستروسیت ها بیشتر سلول های سیستم عصبی مرکزی را تشکیل می دهند و از نورون ها پشتیبانی و محافظت کرده، مواد مغذی را حمل و مواد زائد را از بین می برند. الیگودندروسیت ها پوشش عایق و غنی از چربی به نام میلین را در اطراف برخی آکسون ها قرار داده و آن را حفظ می کنند.   آستروسیت ها و الیگودندروسیت های ناکارآمد با چندین بیماری عصبی و عصبی-روانی مرتبط هستند. با توجه به توانایی سلول های پیش ساز گلیال انسانی ها برای ایجاد آستروسیت ها و الیگودندروسیت های جدید، محققان دانشگاه کپنهاگ دانمارک، نحوه پیوند سلول های پیش ساز گلیال انسانی های سالم را بررسی کرده اند که چگونه می تواند به بازیابی عملکرد مغز کمک کند.   پژوهشگران در گذشته دریافته بودند که سلول‌های گلیال انسان سالم با پیوند سلول‌های گلیال ناسالم موش به مدل‌های موش بیماری هانتینگتون که یک بیماری ارثی نادر و کشنده است که باعث تخریب پیشرونده نورون می ‌شود، جایگزین می‌ شوند.   در این مطالعه ، پژوهشگران می خواستند ببینند که آیا سلول های انسان سالم می توانند جایگزین سلول های انسان بیمار شوند یا خیر. بنابراین، آنها سلول های پیش ساز گلیال انسانی سالم را به موش های کایمریک معرفی کردند که سلول های بنیادی مشتق شده از انسان های مبتلا به بیماری هانتینگتون تزریق شده بودند. محققان دریافتند که سلول های سالم به طور کامل جایگزین سلول های بیمار شده اند.   استیون گلدمن (Steven Goldman) نویسنده و مسئول این مطالعه گفت: ما سلول‌های سالم انسانی را به موش‌هایی پیوند زدیم که با گلیای جهش ‌یافته انسان‌سازی شده بودند و سلول‌های گلیال سالم پیشی گرفته و جایگزین گلیای بیمار شدند و در واقع جمعیت گلیال بیمار را ریشه کن کردند.   پژوهشگران دریافتند زمانی که سلول های گلیال انسانی اهداکننده جوان‌تر به مغز موش‌های انسان‌سازی شده وارد شدند، با سلول‌های سالم و غیر بیمار اما مسن رقابت کرده و جایگزین شدند. محققان می گویند که یافته های آنها مبنی بر اینکه سلول های گلیال سالم جایگزین سلول های بیمار و پیر شده اند قابل توجه است و پتانسیل ایجاد درمان هایی را برجسته می کند که می توانند در طیف وسیعی از سناریوها مورد استفاده قرار گیرند.   گلدمن می ‌گوید: این یافته به ما نشان می دهد که فقط بحث سلول‌های سالم رقیب سلول‌های بیمار نیست، بلکه از نظر استفاده بالقوه آن بسیار گسترده‌تر است، زیرا ما می ‌توانیم به انواع اهداف بیماری که در آن‌ها جمعیت گلیال مسن‌تر یا بیمار داریم وارد شویم. این مزیت از نظر اینکه کجا می ‌تواند اتفاق بیافتد قابل توجه است، زیرا انواع مختلف بیماری ‌های سلول‌های گلیال وجود دارد. به گزارش سیناپرس، گلدمن در پایان گفت: اگر بتوانیم سلول‌های بیمار و پیر را جایگزین کنیم، باید بتوانیم جنبه‌هایی از عملکرد طبیعی را در این بیماری‌های دژنراتیو بازیابی کنیم.    

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: الیگودندروسیت ها سلول های بیمار سلول های گلیال سلول های سالم آستروسیت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۳۹۰۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کانون هموفیلی ایران: دارو‌های جدید هموفیلی، تحت پوشش بیمه نیست

امین افشار اظهار داشت: موانع به کار گیری شیوه‌های های نوین درمانی برای بیماران هموفیلی را تشریح کرد.

به گزارش ایلنا، وی در پاسخ به این سوال که این کانون بار‌ها از اهمیت استفاده از شیوه‌های نوین درمان هموفیلی سخن گفته است، مشکل عمده در عدم استفاده از این روش‌ها چیست؟ گفت: متاسفانه دیدگاه جامعی نسبت به این بیماری در کشور وجود ندارد و هزینه‌هایی که برای بیماری هموفیلی می‌شود متنوع است؛ بخشی از هزینه‌های درمان بیماری هموفیلی را بیمه‌های پایه می‌دهند، بخشی دیگر را صندوق صعب العلاج می‌دهد، قسمت دیگر هم از مابه التفاوت ارزی به اسم طرح دارویار پرداخت می‌شود. برخی هزینه‌های دیگر هم از سمت بهزیستی و مراکز توانبخشی تامین می‌شود.

وی اضافه کرد: بنابراین هر ارگانی به بخش خودش نگاه می‌کند و اینگونه می‌پندارند که استفاده از دارو‌های نسل قدیمی تر، هزینه کمتری در بر دارد. درست است که در ظاهر شاید اینگونه باشد، اما در مجموع آن هزینه‌ای که می‌شود با وضعیت درمان بیماران مطابقت ندارد.

افشار افزود: به طور مثال سازمان غذا و دارو اعلام می‌کند داروی هملیبرا داروی بسیار خوب و اثر بخشی است، اما هزینه بسیار بالایی دارد. این در صورتی است که تنها با نگاهی به مطالعات صندوق صعب العلاج و بیمه سلامت می‌توان دریافت که نسبت به فایبا و فاکتور ۷ در مجموع مصرف هملیبرا به نفع و به صرفه است. ولی چون درگیر بخشی نگری می‌شویم و بیماران هموفیلی متولی خاصی ندارند، باعث می‌شود گا‌ها تصمیماتی گرفته شود که منطقی بر آن حاکم نباشد.

وی یادآور شد: اگر هزینه‌های درمانی، دارویی، توانبخشی و حتی هزینه‌هایی که در زمینه اجتماعی و توانمندسازی بیماران هموفیلی انجام می‌شود درست صورت گیرد، باعث می‌شود، سطح کیفیت بیمار هموفیلی خیلی بالاتر برود.

او متذکر شد: علاوه بر این موانع بحران‌های دارویی را اضافه کنید، به طور مثال در ماه‌هایی از سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ بحران دارویی در کشور داشتیم. این امر باعث شد بیمارانی که سال‌ها از دارو استفاده می‌کردند و مفاصل آن‌ها سالم مانده بود، در این برهه بحران دارویی مفاصل این بیماران نیز دچار مشکل شود.

تقویم دارویی بیماران هموفیلی را تدوین کنید

رییس هیات مدیره کانون هموفیلی ایران تاکید کرد: ما بار‌ها درخواست کرده ایم که برنامه تقویم دارویی بیماران هموفیلی را تدوین کنند تا سهمیه دریافت ماهانه داروی بیماران مشخص باشد، چرا که اگر بیمار داروی خود را به موقع دریافت نکند در بدن او خونریزی اتفاق می‌افتد و هر خونریزی اگر درمان نشود و یا دیر درمان شود مفاصل را از بین می‌برد و همه این‌ها هزینه‌ها و تبعات بدی را هم برای فرد بیمار و هم برای دولت دارند.

رییس هیات مدیره کانون هموفیلی ایران درباره حمایت‌های بیمه‌ای از بیماری هموفیلی اظهار کرد: طبق قانون، ۵ بیماری خاص که هموفیلی هم یکی از آن‌ها است، پوشش بیمه‌ای بالایی دارند. ما در این خصوص قدردان دولت هستیم، جمهوری اسلامی ایران با توجه به نگاه معنوی که به حیات انسان‌ها دارد، تا جای ممکن خدمات به بیماران ارائه کرده است و تا جای ممکن هزینه این خدمات رایگان بوده است.

وی افزود: متاسفانه در مورد دارو‌های نوین هموفیلی که وارد بازار می‌شود، سازمان غذا و دارو و شورای عالی بیمه مقداری توجه کمتری نشان داده اند. این دارو‌های جدید که اثر بخشی آن‌ها هم مطالعه شده است و نسبت به دارو‌های قبلی اثربخشی بهتری دارد، تحت پوشش بیمه قرار گرفته نشده است و بیمار مجبور است فرانشیزی را پرداخت کند.

او همچنین بیان کرد: طبق آماری که از اداره وزارت کار داریم، ۶۰ درصد بیماران هموفیلی دهک یک تا پنج جامعه هستند و این افراد توانایی پرداخت فرانشیز دارویی را ندارند. ۱۰۰ میلیون تنها هزینه پایه‌ای است که برای این بیماری می‌شود، اما گا‌ها هزینه‌های این بیماری به میلیارد‌ها تومان نیز می‌رسد.

وی خاطر نشان کرد: ما به شوارای عالی بیمه نامه‌ای نوشتیم و درخواست کردیم که دارو‌های نوین را جزء لیست بیمه قرار دهند. البته منظور این نیست که دارو‌های قدیمی اثر بخشی ندارند. بلکه بیماری هموفیلی بیماری است که باید دارو در تنوع بالایی در اختیار بیماران باشد.

افشار تصریح کرد: شعار امسال فدراسیون جهانی هموفیلی که کانون هموفیلی ایران هم عضو آن است، دسترسی عادلانه به دارو و درمان برای همه بود. در کشور ما دارو به صورت عادلانه توزیع نمی‌شود.

وی ادامه داد: هر کسی که به پایتخت نزدیک است، می‌تواند از خدمات دارویی و درمانی بهتری بهرمند شود. در استان‌ها هم آن‌هایی که به مرکز استان نزدیک‌تر هستند دسترسی بهتری به دارو دارند. همین رفت و آمد‌ها برای دریافت دارو می‌تواند بیمار هموفیلی را با تبعات خطرناکی روبه رو کند.

او در پایان تاکید کرد: دولت می‌تواند طرحی را برنامه ریزی کند که بیمار هموفیلی در خانه بماند و دارو را در خانه تحویل بگیرد. به این روش می‌توان مصرف بهینه دارو گفت.